از کودکی در کارهای زیست محیطی و نهالکاری شرکت داشتم / همه باید در کارهای زیست محیطی مشارکت داشته باشند / علاقمندی به محیط زیست باعث شد که کتابم را هم در مورد محیط زیست و منابع طبیعی بنویسم

کوچکترین عضو و فعال در انجمن دوستداران زیست بوم کهن زاگرس در گفتگویی با خبرنگار آفتاب کارون با معرفی خود گفت: شیده ترک نژاد، دانش آموز کلاس نهم، ۱۵ ساله و نویسنده کتاب داستان حس با ارزش یک درخت و کوچک ‌ترین عضو و یکی از مسئولان واحد ترویج انجمن دوستداران زیست بوم کهن زاگرس به مدیریت خانم دکتر ورشوی که مادرم هستند می باشم.

شیده ترک نژاد ادامه داد: از همان دوران کودکی در محیطی بزرگ شده ام که بدلیل شغل پدر بزرگم آقای مهندس حبیب اله ورشوی که سالها مدیر منابع طبیعی در استان‌های مختلف بوده اند و همچنین مادر بزرگم که آموزگار بودند و همیشه در حال کاشت گل و گیاه در باغچه منزل بودند و همینطور رشته و شغل مادرم خانم دکتر شهره ورشوی که علاقمند به محیط زیست و منابع طبیعی بوده، همیشه پا به پای مادرم که مدیر انجمن دوستداران زیست بوم کهن زاگرس هستند در کارهای زیست محیطی و نهالکاری و فرهنگی شرکت داشتم.

 وی افزود: علاقمندی به نویسندگی و داستان و طبیعت و محیط زیست باعث شد که کتاب داستانم را هم که در مورد محیط زیست و منابع طبیعی است را بنویسم.

کوچکترین عضو و فعال در انجمن دوستداران زیست بوم کهن زاگرس گفت: من درخت کاشته‌ام و کم‌کم فهمیدم که چقدر دنیای درختان، طبیعت و کار فرهنگی را دوست دارم، به طوری که حتی برای انتخاب رشته برای سال دهم هم به فکر رشته محیط زیست هستم.

شیده ترک نژاد گفت: انجمن دوستداران زیست بوم کهن زاگرس برای من فقط یک انجمن نیست؛ یک خانواده است، خانواده ای که در کنارش احساس شادی و شوق زیادی می کنم و جوری دوستشان دارم انگار که از اول زندگی ام اون ها را می شناختم. جایی که بین اعضا؛ همدلی، همکاری و احساس مسئولیت مشترک وجود دارد و هر کس تلاش می‌کند سهم خودش را در بهتر شدن محیط ‌زیست ادا کند.

وی افزود: ما در کنار فعالیت‌های نهال کاری، غرفه‌های آموزشی برای شهروندان داریم؛ تا همه بتوانند با اصول مراقبت از محیط‌زیست آشنا شوند و تأثیر مثبت کارهای کوچک را در زندگی روزمره ببینند. همچنین غرفه‌های نقاشی برای کودکان برپا می‌کنیم تا در قالب هنر، مفاهیم مهمی مثل حفظ طبیعت و احترام به زمین را یاد بگیرند. وقتی دوستانم در مورد نهالکاری از من سوال می‌پرسند براشون توضیح می دهم که نهال چیه و نهالکاری به چه صورتی باید انجام بشه که نهال آسیب نبینه و خوب کاشته بشه و دعوتشون می کنم که در برنامه ها شرکت داشته باشند و در مورد پاکسازی و نظافت شهر که انجام می‌دهیم هم براشون توضیح می دهم و میگم که نباید باعث آلودگی و ریختن زباله در شهر و خیابان‌ها و پارکها و در مدرسه بشیم.

وی گفت: جدا از نهال کاری ها و غرفه ها، انجمن ما هر هفته هم نشست سفرنامه خوانی دارد، وقتی به دوستانم میگم دوشنبه ها به سفرنامه خوانی میرم اول با تعجب نگاهم می کنند و بعد می پرسند سفرنامه خوانی چیه؟ من با شوق براشون میگم که سفرنامه خوانی یعنی ما داستان سفر افراد به خوزستان رو که به رشته تحریر دراوردن می خوانیم و تحلیل می کنیم. برام عجیب هست که دوستانم نمیدان سفرنامه چی هست. سفرنامه خوانی ما جمعی پر انرژی هست، که حتی بحثهای کارشناسی های درون این برنامه هم در مورد تاریخ خوزستان سر می گیره، این برنامه برای من خیلی پر شکوه هست چون با خوانده شدن و تحلیل هر صفحه از هر سفرنامه، پی به تاریخ استان و شهر زادگاهم می برم، بعضی وقتا بعضی از بند های سفرنامه را که می‌خوانیم باعث ناراحتی من می شود و بعضی وقتا هم باعث شادی فراوانم، آخه احساس غرور می کنم.

شیده ترک نژاد در پایان گفت: من به بودن در این انجمن افتخار می‌کنم و امیدوارم بتوانم در آینده بیش از پیش برای سرسبزتر شدن کشورم  و شهرم و آگاه‌تر شدن نسل‌های بعدی و حتی قبلی برای حفاظت از محیط زیست تلاش کنم و به همه دوستان و هم سن های خودم هم پیشنهاد می کنم که برای حفظ محیط زیست فعالیت داشته باشند و در انجام کارهای زیست محیطی مشارکت داشته باشند تا بتوانیم محیط زیستی سالم و خوب و پاک داشته باشیم.